Några punkter om den senaste veckan.
Kort
geleden las ik op een blog het advies dat je je nooit moet verontschuldigen als
je een tijd lang niets gepost hebt. Je moet tenslotte alleen bloggen als je zin
en tijd hebt, want het is jouw hobby en niet die van je lezers. Niet dat ik nu
de illusie heb honderden lezers te hebben, maar ik richt me toch even tot
degenen die hier wel af en toe een kijkje komen nemen: geen sorry dus, dat het
alweer drie weken geleden is. Mijn oprechte niet-excuses.
Afgelopen week was de eerste Compact Seminar van het jaar in Lund, wat betekent dat al mijn medestudenten zich voor de verandering wel eens in mijn woonplaats ophielden. Hieronder een niet-(chrono)logisch overzicht van afgelopen week.
Afgelopen week was de eerste Compact Seminar van het jaar in Lund, wat betekent dat al mijn medestudenten zich voor de verandering wel eens in mijn woonplaats ophielden. Hieronder een niet-(chrono)logisch overzicht van afgelopen week.
·
Een logé van zaterdag tot vrijdag, eentje van
maandag tot vrijdag, eentje van zaterdag tot donderdag en eentje van maandag
tot donderdag. Best overzichtelijk. Er passen drie matrassen in mijn kamer,
afgezien van de mijne, is hierbij proefondervindelijk vastgesteld. (Ja, voor de
mensen die goed tellen: een logé was van het mannelijk geslacht, dus
die hebben we in de kamer van een huisgenoot gedropt.)
·
Elke dag colleges!!!
·
Litouwse zoete snoepjes en honging, Russische
chocolade en Amerikaanse quesadillas.
·
En een gebroken bord en een fles cola over de
vloer, maar dat was niet onze schuld.
·
Een open lecture over Zweedse burgers die
gevangen genomen werden door Moslims in het Midden-Oosten ergens in de 16e
eeuw. Vast een interessant onderwerp, beetje jammer dat degene die de lezing
gaf zijn Zweedse powerpointslides niet naar het Engels had vertaald.
·
Maar gelukkig wel de traditionele
wijn/brood/kaas achteraf.
·
Een sittning met alle medestudenten, die nog
minder Zweedse drankliedjes kenden dan ik. (Lees: geen.) Dan maar ‘Broder Jakob’
in ieders moederstaal tegelijk zingen, werkt ook.
·
Een bezoek aan de synagoge in Malmö – zeer
interessant – en hoe je in een Italiaans restaurant ook lichtelijk je Deens
kunt oefenen. Nog altijd onverstaanbaar, helaas.
·
Bedankje voor mij en de Lund-studenten voor onze
hulp bij de organisatie: twee boekjes. Titel van de ene: “Frälsning och kunskap i den tidiga kyrkan.” Mijn
tutor heeft vertrouwen in mijn academisch Zweeds…
·
Ontbijt met banaan-avocadoshake – culinaire logees
zijn fijn.
·
Met de trein naar Malmö: we zijn dan allemaal in
de 20, het schoolreisjesgevoel blijft als je met een groep in een trein stapt. “Should
we get out here?” “No, only at
Trianglen, that has just been said.” “Is everybody there?!” “Guys, did you al sign up for what
to eat at the restaurant?” “Oh, should I sign up?” “People, get off, we
are there!” “What?!”
·
Momenteel een verkoudheid die
heel netjes heeft gewacht tot iedereen weer vertrokken was, gelukkig. :-)
En eindelijk een foto met al mijn medestudenten (3) die ook in Lund staan ingeschreven. Aangezien een van hen normaliter in Litouwen studeert, is dat een behoorlijk uniek moment.
En eindelijk een foto met al mijn medestudenten (3) die ook in Lund staan ingeschreven. Aangezien een van hen normaliter in Litouwen studeert, is dat een behoorlijk uniek moment.
Ik ben het helemaal eens met die niet-excuses! Maar ik zat zelf toch geregeld met een schuldgevoel vorig jaar, moet ik toegeven, als ik een tijdje niet geschreven had... Hopelijk heb jij daar geen last van :). Het klinkt in ieder geval alsof je een leuke week hebt gehad! Hoe is het weer nu in Zweden, overigens? Nog steeds sneeuw? Groetjes! :)
ReplyDeleteIris
Hoi Iris,
DeleteLeuk dat je reageert en grappig om te horen dat jij het 'schuldgevoel' herkent als je een tijdje niet geschreven had. ;-)
Ik had zeker een leuke week en sowieso een leuke tijd hier. Het wordt langzamerhand steeds 'normaler' om hier te zijn en dat is goed. Het weer is helaas nog niet erg lente-achtig, gisteren hadden we inderdaad weer sneeuw, die wel grotendeels wegsmolt. De lente is nog ver te zoeken, lijkt...maar volgens mij is het in Nederland niet veel anders. ;-)
Hoe gaat het verder met jou? Ben je niet bijna klaar met het Conservatorium? Kram, Paula