Se vi går upp till Jerusalem!
1. Zie, we trekken
op naar Jeruzalem
In de heilige vastentijd
Om te zien hoe Jezus Christus, Gods zoon
In plaats van zondaren lijdt.
4. Zie, we trekken op naar Jeruzalem
Naar de eeuwig heldere stad.
Ons heeft de Verlosser gezegd, dat hij daar zal zijn
Daar zullen we met hem zijn.
Naar de eeuwig heldere stad.
Ons heeft de Verlosser gezegd, dat hij daar zal zijn
Daar zullen we met hem zijn.
Schrikt u niet al te erg van deze vrome tekst (hoewel, het is Goede week,
mag het even?) – dit is inderdaad een psalm die momenteel geregeld wordt
gezongen in de Zweedse kerk. Maar daarnaast zingt de eerste regel (de rest van
de tekst ken ik sowieso niet zonder boekje) met weinig vrome bijgedachten
regelmatig door mijn hoofd: ik ga namelijk letterlijk naar Jeruzalem! (En punt
7 uit de vorige blog was dus GEEN 1-aprilgrap, in tegenstelling tot 1, 3 en 8.)
Maarhoedatzo Paula? Tja, samenloop van omstandigheden. Vorig jaar kreeg mijn masterprogramma een gastlezing van Jesper Svartvik, die een leerstoel heeft (nu ja, zoiets volgens mij) aan het ‘Swedish Theological Institute’ (STI) in Jeruzalem. Wij vonden de lezing interessant, hij vond onze vragen volgens mij niet zo dom en zei ‘als jullie zin hebben in een cursus, geef je maar op voor mijn vak in de lente en dan mag je naar Jeruzalem’. Aldus geschiedde: ik en mijn twee studiegenoten die ik ook Lund verblijven gaven ons in januari op. Toen bleek het toch nog ietsje moeilijker dan gedacht om binnen te komen: de reis wordt namelijk gefinancierd (ik hoef alleen mijn vliegticket te betalen!) en natuurlijk waren er minder plaatsen dan geïnteresseerden. Maar blijkbaar kunnen Anna, Thomas en ik goede motivatiebrieven schrijven, want we mochten alle drie mee. En nu vertrekken we woensdagavond 23 april heel laat richting Kopenhagen om met een vlucht via Turkije in Tel Aviv te belanden. Maandagochtend 5 mei ben ik weer thuis.
Wat we gaan doen? ‘Veel’ lijkt me een goede beschrijving. Afgezien van colleges aan het STI, gaan we zowel naar gebeden in een moskee als naar een shabbatsgebed en naar meerdere kerkdiensten. Ook staan er een tripje naar Bethlehem, een shabbatsmaaltijd bij een Joodse familie en ontmoetingen met plaatselijke studenten op het programma. Het moge duidelijk zijn dat ik er zeer naar uit zie en dat ik erg blij ben dat ik deze kans heb gekregen. (Het is ook nog eens de eerste keer dat ik buiten de Europese grenzen kom…) Merci ook aan de Zweedse Kerk (want die financiert het STI en dus onze reis), da’s toch een aardig cadeautje om een nieuw lid mee te verwelkomen! ;-)
Als het even kan, wordt er natuurlijk een blog/reisverslag van mijn belevenissen geschreven, dus houdt de blog in de gaten indien u interesse heeft. Overigens heeft Jeruzalem voor mij persoonlijk weinig tot geen religieuze betekenis. Ik vind het ongelooflijk interessant om er naartoe te gaan, maar ben vooral benieuwd, om maar wat te noemen, de Al-Aqsa moskee en naar hoe de stemming op vrijdagavond (begin van de Shabbat) zal zijn. Het feit dat dit nu Het Land is waar Jezus heeft rondgelopen, doet me vooralsnog bijster weinig. Maar goed, wie weet komt daar verandering in. (Niet dat dat hoeft overigens.) Er bestaat schijnbaar iets dat beschreven wordt als het Jeruzalem-syndroom…
Maarhoedatzo Paula? Tja, samenloop van omstandigheden. Vorig jaar kreeg mijn masterprogramma een gastlezing van Jesper Svartvik, die een leerstoel heeft (nu ja, zoiets volgens mij) aan het ‘Swedish Theological Institute’ (STI) in Jeruzalem. Wij vonden de lezing interessant, hij vond onze vragen volgens mij niet zo dom en zei ‘als jullie zin hebben in een cursus, geef je maar op voor mijn vak in de lente en dan mag je naar Jeruzalem’. Aldus geschiedde: ik en mijn twee studiegenoten die ik ook Lund verblijven gaven ons in januari op. Toen bleek het toch nog ietsje moeilijker dan gedacht om binnen te komen: de reis wordt namelijk gefinancierd (ik hoef alleen mijn vliegticket te betalen!) en natuurlijk waren er minder plaatsen dan geïnteresseerden. Maar blijkbaar kunnen Anna, Thomas en ik goede motivatiebrieven schrijven, want we mochten alle drie mee. En nu vertrekken we woensdagavond 23 april heel laat richting Kopenhagen om met een vlucht via Turkije in Tel Aviv te belanden. Maandagochtend 5 mei ben ik weer thuis.
Wat we gaan doen? ‘Veel’ lijkt me een goede beschrijving. Afgezien van colleges aan het STI, gaan we zowel naar gebeden in een moskee als naar een shabbatsgebed en naar meerdere kerkdiensten. Ook staan er een tripje naar Bethlehem, een shabbatsmaaltijd bij een Joodse familie en ontmoetingen met plaatselijke studenten op het programma. Het moge duidelijk zijn dat ik er zeer naar uit zie en dat ik erg blij ben dat ik deze kans heb gekregen. (Het is ook nog eens de eerste keer dat ik buiten de Europese grenzen kom…) Merci ook aan de Zweedse Kerk (want die financiert het STI en dus onze reis), da’s toch een aardig cadeautje om een nieuw lid mee te verwelkomen! ;-)
Als het even kan, wordt er natuurlijk een blog/reisverslag van mijn belevenissen geschreven, dus houdt de blog in de gaten indien u interesse heeft. Overigens heeft Jeruzalem voor mij persoonlijk weinig tot geen religieuze betekenis. Ik vind het ongelooflijk interessant om er naartoe te gaan, maar ben vooral benieuwd, om maar wat te noemen, de Al-Aqsa moskee en naar hoe de stemming op vrijdagavond (begin van de Shabbat) zal zijn. Het feit dat dit nu Het Land is waar Jezus heeft rondgelopen, doet me vooralsnog bijster weinig. Maar goed, wie weet komt daar verandering in. (Niet dat dat hoeft overigens.) Er bestaat schijnbaar iets dat beschreven wordt als het Jeruzalem-syndroom…
Comments
Post a Comment