Zweedse volksmuziek is zo...lieflijk

Er woonde een boer bij het strand van een meer

Het waait koud, koud over het meer
En twee dochters had hij
Het waait koud, koud over het meer.

De ene was wit als de stralende zon
Het waait koud, koud over het meer
De andere was zwart als de zwartste kool
Het waait koud, koud over het meer

We wassen ons beide in het water nu

Het waait koud, koud over het meer
Dan word ik wel net zo wit als jij
Het waait koud, koud over het meer

Al was je je dag en nacht

Het waait koud, koud over het meer
Nooit word je zo wit als ik
Het waait koud, koud over het meer

En wijl ze nu op het strand stonden

Het waait koud, koud over het meer
Zo duwde de lelijke haar zuster van het zand af
Het waait koud, koud over het meer

Mijn lieve zuster, help me aan land!

Het waait koud, koud over het meer
Dan geef ik je mijn verloofde
Het waait koud, koud over het meer

Je verloofde, die krijg ik toch wel

Het waait koud, koud over het meer
Maar nooit zal je meer op de groene aarde gaan
Het waait koud, koud over het meer

Er woonde een speelman bij een strand

Het waait koud, koud over het meer
Hij zag het lijk in het water liggen
Het waait koud, koud over het meer

De speelman droeg haar het strand op

Het waait koud, koud over het meer
En maakte van haar een schattige harp
Het waait koud, koud over het meer
 
De speelman nam haar goudgele haar
Harpsnaren vlocht hij ervan
De speelman nam haar kleine vingers
Om de harp te kunnen bespelen
De speelman nam haar sneeuwwitte borsten
De harp klonk met een heerlijke klank
 
Zo droeg hij de harp naar de bruiloftsgaard
Het waait koud, koud over het meer
Waar de bruid danste met een gouden band in het haar
Het waait koud, koud over het meer

Drie keer werden de gouden snaren aangeslagen
Het waait koud, koud over het meer
Deze bruid heeft mijn verloofde van me genomen
Het waait koud, koud over het meer

Op zondag zat de bruid op een rode stoel

Het waait koud, koud over het meer
Op maandag werd ze in as en gloed verbrand
Het waait koud, koud over het meer