Zonder clou

Een Oekraïense, Oegandese, Chinese en Nederlandse zitten rond een Zweedse tafel in zaal H339a van het Språk- och LitteraturCentrum. Zegt de Oegandese: ‘Vi måste ännu komma på en rubrik för vår gruppuppsats.”* Zegt de Oekraiense: ”Oj, ingen aning.”**

Een Iraanse en een Nederlandse eten samen een bord studentenpasta in een studentenkeuken en proberen in Engels dat nog voor verbetering vatbaar is te converseren over onvrijheid in Iran. Een kamer verder wordt naar het Zweedse Idols gekeken; in de kerk die bij het huis hoort wordt tegelijkertijd een Lutherse mis opgedragen. Zegt de Iraanse tegen de Nederlandse: *Iets onverstaanbaars maar het betekende ‘bedankt’ in het Farsi.*

Dit waren geen moppen zonder clou, wel twee momenten uit mijn dag. Af en toe vraag ik me nog steeds af hoe ik hier ook alweer terechtgekomen ben, maar meestal voel ik me zeer bevoorrecht dat dit mijn leven is.

* We moeten nog een titel voor ons groepsessay bedenken.
** Tja, geen idee.