Quotes van een eerste week

De Engelse gemeente: “Ha, de verloren dochter is terug.”

De hoofdredacteur: “Aardig dat je het aanbiedt, maar eigenlijk kun je op het redigeerweekend helemaal niets doen als je geen moedertaler Zweeds bent. Of ben je toevallig heel goed met InDesign?”

De Iraanse vriendin: “Ik heb een tas voor je gekocht op de markt in Teheran.”

De Zweedse Democraten: “Laten we voor de verkiezingen van volgende maand posters op gaan hangen die zeggen dat bedelen op straat verboden moet worden.”

De huisgenoten: “Welkom terug. Hoe was je zomer?”

De Zweedse belastingdienst: “We willen je graag 219 SEK terugbetalen als je even je rekeningnummer bij ons registreert. Bezwaar?”

De Linkse Partijen: “Laten we onze posters gewoon over die van de Zweedse Democraten heen plakken.”

De supervisor: “Natuurlijk kunnen we het gesprek over je scriptie iets naar achter verzetten. Volgende week of de week daarna?”

Ik: “For a few weeks ago I was doing…wait, did I just make a typical Swedish mistake in my English?!”

De Zweedse Democraten: “Laten we heel boos worden op alles wat Links is en intussen zeggen dat we echt niet wisten dat een van de kandidaten die hoogst op onze lijst staat racistische uitspraken op haar blog had staan.”

De eindredacteur: “Je komt toch wel naar de kräftskiva?”

Ik: “Zou mijn Zweeds beter of slechter worden van het drinken van twee-en-een-halve alcoholconsumptie? Laat ik dat eens uitproberen.”

Het nieuwe studiegebouw: “Jammer dat je al wilt studeren, maar we gaan echt pas over twee weken open. Ga maar lekker in een andere bibliotheek zitten.”

De Partij van de Zweden: “Wij vinden dat de Zweedse Democraten niet ver genoeg gaan. Wij zijn pas echte neo-nazi’s, die wel een net pak hebben aangetrokken, en nu gaan we lekker ook met de verkiezingen meedoen.”

De nieuwe internationals: “Welke nation moet ik in vredesnaam kiezen?”

De Duitse vriendin: “Ik kom ’s nachts om één uur aan op het station en moet om elf uur ’s ochtends mijn scriptie inleveren. Hij moet nog wel aangepast, geprint en gebonden worden, in viervoud. Moet lukken, toch?”

Ik: “Maakt niets uit. Zowel van die wijn als die nation.”

De Zweedse Kerk: “Laten we een indrukwekkend toneelstuk maken over de positie van EU-bedelaars in Zweden en laten we de klokken luiden bij elke bijeenkomst van de Partij van de Zweden als waarschuwing dat dit echt niet moet gebeuren.”

Duitse vriendin en ik om 10.55: “Eigenlijk jammer dat we nog vijf minuten marge hebben. Maakt het toch minder spannend.”

Sydsvenskan (de krant): “Wij vervelen ons niet, momenteel.”