Op dertiendedag Kerst is de pudding op zijn verst...
Dertiendedag Kerst? Inderdaad, vandaag is het in Zweden Trettondedag Jul en dat is precies wat het zegt te zijn: de dertiende dag van Kerst. Als je op de 25e begint met tellen, althans. (Wat de Zweden helemaal niet doen, want die beginnen op de 24e. Maar goed.)
Trettondedag Jul is hier een "rode dag", wat inhoudt dat de winkels dicht zijn en iedereen vrij heeft. Gelukkig was de supermarkt wel open, want ik moest na twee weken in Nederland toch echt even stevig inkopen doen. Naast basisbenodigdheden als yoghurt en kaas kocht ik ook maizena en chocoladesaus, want ik ging pudding koken. Dat was dan weer om een familietraditie eer aan te doen: bij ons thuis eten we al decennia op 6 januari, ook bekend als Driekoningen, pudding. Het familielid dat de boon/rozijn/vergetenpepernoot vindt, is de Koning of Wijze - met vier gezinsleden was het wat overbodig om drie koningen uit te roepen - en mocht in het verleden altijd kiezen wat er de volgende dag werd gegeten.
Mijn pudding met uit Nederland meegenomen advocaat werd bizar qua structuur, maar gelukkig was de smaak prima - en is niet alles waar je chocoladesaus overheen gooit niet te versmaden? Huisgenote en korridorsmama vond de rozijn. Maar dat zij een wijze vrouw was, wisten we eigenlijk al.
Verder hoorde ik bij het handje kyrkotanter dat om half zeven naar de Kathedraal toog voor een Trettondedagsjulmässa, in mijn geval onder het motto 'benieuwd wat ze daarvan maken'. Die bestond onder andere uit mooie koormuziek, nu-kan-het-nog-even-kerstliederen en een leeg (huh?) wierrookvat. Maar het leukste was wel dat de evangelielezing werd onderbroken voor de astronomische klok. Deze klok speelt dagelijks twee keer In Dulci Jubilo, waarbij de wijzen hun geschenken komen afleveren. Normaliter juist vooral NIET tijdens de kerkdienst, maar vandaag natuurlijk wel.
Trettondedag Jul is hier een "rode dag", wat inhoudt dat de winkels dicht zijn en iedereen vrij heeft. Gelukkig was de supermarkt wel open, want ik moest na twee weken in Nederland toch echt even stevig inkopen doen. Naast basisbenodigdheden als yoghurt en kaas kocht ik ook maizena en chocoladesaus, want ik ging pudding koken. Dat was dan weer om een familietraditie eer aan te doen: bij ons thuis eten we al decennia op 6 januari, ook bekend als Driekoningen, pudding. Het familielid dat de boon/rozijn/vergetenpepernoot vindt, is de Koning of Wijze - met vier gezinsleden was het wat overbodig om drie koningen uit te roepen - en mocht in het verleden altijd kiezen wat er de volgende dag werd gegeten.
Mijn pudding met uit Nederland meegenomen advocaat werd bizar qua structuur, maar gelukkig was de smaak prima - en is niet alles waar je chocoladesaus overheen gooit niet te versmaden? Huisgenote en korridorsmama vond de rozijn. Maar dat zij een wijze vrouw was, wisten we eigenlijk al.
Verder hoorde ik bij het handje kyrkotanter dat om half zeven naar de Kathedraal toog voor een Trettondedagsjulmässa, in mijn geval onder het motto 'benieuwd wat ze daarvan maken'. Die bestond onder andere uit mooie koormuziek, nu-kan-het-nog-even-kerstliederen en een leeg (huh?) wierrookvat. Maar het leukste was wel dat de evangelielezing werd onderbroken voor de astronomische klok. Deze klok speelt dagelijks twee keer In Dulci Jubilo, waarbij de wijzen hun geschenken komen afleveren. Normaliter juist vooral NIET tijdens de kerkdienst, maar vandaag natuurlijk wel.
Comments
Post a Comment