Op 2 december vanuit een vliegtuig

​Zal ik maar weer eens een poging tot een Adventskalender doen, en deze blog uit zijn sluimerende bestaan verlossen? Een poging die bij voorbaat al mislukt is, want i skrivande stund is het al 10 uur 's ochtends op 2 december. En een tien uur 's ochtends die als drie uur 's middags voelt, aangezien de wekker vanochtend rond kwart over twee ging. Ik zit momenteel in een vliegtuig op weg naar het Heilige Land/Tel Aviv.

Ja, als je in Zweden belandt en besluit er präst te worden, dan maak je nog eens wat mee. Ter afwisseling van onze gewone schooldagen met lessen, praktische oefeningen zoals het begraven van lege doodskisten (I kid you not) gaan we deze week naar Jerusalem. En al is ons opgedragen bij de douane te zeggen dat we pelgrims zijn, toch is het niet de bedoeling dat dit een Jesus-was-here-reis wordt. We gaan het vooral over interreligieuze dialoog en toenadering hebben. Persoonlijk vind ik eigenlijk niet dat we daarvoor naar Jerusalem hoeven (Malmö zou ook kunnen) maar het kan er mee te maken dat ik al eerder hier ben geweest. Of dat een deel van mij nogal een huismus is. Maar goed, het is natuurlijk een buitenkansje om hier nog een keer een week te zijn en we gaan er het beste van maken.

Het reisgenootschap bestaat vooralsnog uit zes van mijn acht klasgenoten en een docent. Ter plaatse zullen we echter gezelschap krijgen van onze tegenvoeters in Uppsala, en die zijn met bijna 30. We verblijven op het Svenska Teologiska Institut en ook daar ben ik eerder geweest. 

Hierbij een foto van gisteren, toen ik het begin van advent vierde met een lussebulle van Espresso House. Op een of andere manier is het me gelukt de helft ervan te bewaren - een zeldzaam moment van zelfbeheersing. Hoog tijd om nu de andere helft soldaat te maken.