1 december - Bereden väg ännu en gång

Het is meer dan tien jaar sinds ik voor het eerst probeerde een Adventskalender te schrijven. Zal ik nog eens een poging doen? Ach, waarom niet... 

Onder het eerste Adventskalenderluikje vinden we het gezang "Bereden väg för Herran", gezang 103 i Svenska psalmboken. Als er een kerkdienst is waar gister niet dit lied als ingångspsalm werd gezongen, dan zou het me sterk verbazen. Enkele collega's klaagden een paar weken terug over de magere kennis van de Zweden wat betreft psalmer (gezangen dus), maar ik vind het alleszins meevallen. Er zijn nog altijd een aantal gezangen die de gemiddelde randkerkelijke Zweed herkent of zelfs mee kan zingen. Dat geldt vooral voor begravningspsalmer, daarna sommarpsalmer, maar op plek drie staat toch wel Advent/jul. En ik denk dat een deel van de bevolking Bereden väg zeker zou herkennen, en wellicht ook kunnen meezingen. Maar misschien overschat ik iedereen nu. 

Dat meezingen deed men overigens gisteren i groten getalen - want Eerste Advent is om een of andere reden een zeer goed bezochte zondag in de Zweedse Kerk. Een gewone zondag zijn er wellicht 50 tot 70 kerkgangers; laten het er op speciale dagen of als een koor zingt eens 120 zijn - gisteren zat de kerk met ruim 500 mensen vol. Het is een van de best bezochte zondagen van het kerkelijk jaar, en de reden is mij vooralsnog onduidelijk. Een aftrap van de "Kersttijd", voor velen? Ook Wikipedia geeft geen duidelijk antwoord.

Niet dat we het erg vinden, trouwens. Mijn kerk vierde een kerkdienst van 1,5 uur met extra allt: motetkoor, kinderkoor, blaaskwartet, kinderkerk en achteraf voor iedereen koffie, saft en peperkoekjes op het kerkplein. Of eigenlijk: onder de toren waar een afdak is, want het regende.

Tenslotte: het gezang. Dat dus de verplichte eerste psalm is, en gebaseerd op Jesaja 40:3. In 2013 heb ik de eerste drie verzen al eens geprobeerd te vertalen, en ik moet zeggen dat de vertaling niet al te slecht is voor mijn Zweedse niveau op dat moment. Zeker in aanmerking nemend dat er ouderwetse werkwoordsvormen in voorkomen, zoals de meervouds- of formele imperatief: bereden in plaats van bered. (Die eerste wordt niet meer gebruikt.) Er staat dus eigenlijk niet: bereid een weg voor de Heer maar bereidt weg voor de Heer. Maar al zingend hoor je het verschil niet. 

De gezongen versie die ik ooit deelde is de koraalversie: leuk voor koren om te zingen, maar niet voor een gemeente. Die zingt een iets makkelijker melodie, terwijl een lange processie zijn weg baant door de kerk richting altaar.