Kanelbullensdag - 2

Hoera, het is oktober! Verkoudheid heerst, ik bevries lichtelijk omdat ik principieel mijn winterjas nog niet aantrek, kastanjes vallen en masse uit de bomen en Lund kleurt schitterend geel en rood. Bovenal: het is vier oktober en dus eet het hele land kaneelbroodjes.

Voor wie het niet meer weet: jammer voor Franciscus van Assisi, maar vier oktober is hier toch echt de dag voor kanelbullar. En waar ik dacht dat alleen de Zweden nog nooit van Dierendag hadden gehoord (ze staan tenslotte de hele dag in de keuken deeg te kneden), bleken mijn Griekse, Japanse en Duitse klasgenoten ook nog nooit van ‘Djurdagen’ te hebben gehoord. 

Zwedens trots
Ik zie hier een missie voor de huidige Paus.

Zoals ik eerder al eens schreef, Kanelbullensdag is verre van een oude traditie, al doet men je graag zo geloven. In 1999 bedacht een slimme medewerkster van ‘Hembakningsrådet’ (“Thuisbakvereninging”, een coöperatie van meel-, gist-, suiker-, en margarineproducenten) deze ‘traditie’. Het doel: de verkoop van voornoemde producten verhogen en daar is ze opmerkelijk goed in geslaagd.
Ik zou kunnen zeggen dat aan deze commerciële onzin niet mee doe, maar daarvoor zijn kanelbullar helaas veel te lekker. (Jum.)

Voor wie dacht dat het niet gekker kon – er is inmiddels al een nieuwe Dag in de maak. Op 10 april jongstleden was het de eerste ‘Bulle med bulledagen’. Dan eet je broodjes (bullar) med daarop een chocadebol (bollar). (Volgens mij had het dus ‘Bulle med bolledagen’ moeten heten, maar ik zal er wel weer niets van begrijpen.) Vooralsnog is de BmB-dag een Skånsk femoneen, maar als het aan de initiatiefnemers ligt, zal dat vast gauw veranderen...


Bulle med Bulle

Comments