Toeristisch Skåne - Simrishamn

Deze maand (en de komende twee maanden) betaalt mijn werk het grootste deel van een kaart waarmee ik gratis elke bus en trein in heel Skåne (qua grootte een kwart van Nederland) kan nemen. Om die kaart vervolgens alleen te gebruiken om een keer per week naar Helsingborg te reizen, dat leek me wat zonde. Daarom nam ik gisteren de trein naar Simrishamn, om de simpele reden dat ik er nog nooit was geweest.

Simrishamn is een havenstadje in het Oostelijke deel van Skåne, dat Österlen heet. Ik ben daar wel eens eerder geweest, maar toen kwam ik nooit verder dan Ystad. De trein naar Simrishamn gaat precies een keer per uur en als je er eenmaal bent, houdt het spoor ook werkelijk op - het einde van de wereld? De reistijd vanuit Lund met de trein is 1 uur en 48 minuten. Je kunt ook een bus nemen en aangezien die geen omweg maakt (zie onder) is dat eigenlijk sneller. (Maar ik kan niet lezen in een bus, dus nam ik de trein.)

In Simrishamn was het uitgestorven - maar zonder twijfel stikt het er over drie maanden van de Duitse toeristen - en er waaide een erg frisse wind. De kerk was vanwege een begrafenis niet te bezichtigen, turistbyrån was gesloten (met recht) en dus ben ik er na een kopje chai latte maar weer vandoor gegaan. Natuurlijk niet nadat ik wat foto's als bewijs had verzameld.

Ik zei: het was vooral in de haven nogal uitgestorven.

Ik vind het nogal ironisch om je restaurant, IN een haven, OP een boot "de blije garnaal" te noemen. Misschien dat het daarom te koop stond.

Österlen staat graag bekend om de bijzondere manier waarop het zonlicht met het landschap speelt. In aanmerking nemend dat het een bewolkte dag was en ik niet goed foto's kan nemen, denk ik dat ze een punt hebben.

Ook hier vakwerkhuisjes. Niet zoveel als in Ystad. (Sorry mam.)

Het bewijs.