Een broodrooster voor 13 eurocent, piraten, een artikel en een auditie


Hoera, weekend! Tijd om…naar de vlooienmarkt te gaan! Zoals bekend zijn we in een geheel leeg huis gedropt, wat betekent dat we het moeten doen met het slecht ingekochte keuken- en doucheinventaris (= twintig douchegordijnen terwijl we bijna alleen douchecabines hebben?) en alles wat we mee hebben genomen (= relatief weinig). Geen nood. Er is hier op zaterdagochtend een werkelijk e-nor-me vlooienmarkt à la Koninginnedag, dus gewoon door particulieren georganiseerd. Ik schat de lengte op een kilometer. Maria, Omar (IJslandse huisgenoot) en ik hebben er twee uur rondgelopen en we kregen al onze aankopen maar ternauwernood weer thuis. Zo vond ik een mini-waterkoker voor 5 SEK, grote oorbellen (ik moest piraat worden, zie onder), ook voor 5 SEK en we kochten samen een radio voor onze keuken. Op het moment dat we weggingen was de markt bijna afgelopen en werd alles nog beter, want dat was het moment dat de verkopers geen zin meer hadden hun zaken mee naar huis te slepen. Nu hebben we dus ook een broodrooster (1 SEK), een verzameling kledinghangers (‘neem maar mee’) en twee televisietafeltjes (gratis). Alleen nog die goedkope tv scoren…

Sittning!
Hoera, mijn integratie is een feit: ik ben naar een Sittning geweest en dat is – naar het schijnt – het ultieme symbool van het Zweedse studentenleven. Het was dan ook mycket kul!
Oké, wat is dan een sittning? Ik heb het al beschreven als ‘een driegangendiner waarbij je drankliedjes zingt’. Dat is op zich een adequate beschrijving, maar wel wat beperkt. Pas als je er eentje hebt meegemaakt, heb je echt een idee waar het over gaat. Ik zal een poging wagen tot een puntsgewijze beschrijving.
·       -  Sittnings worden georganiseerd door de Nations. Als ik het goed begrijp, organiseert elke nation er wekelijks eentje, op verschillende dagen. Wij gingen naar Östgöta Nation, volgens mijn mentor bekend om het zeer goede eten. Het is dan ook haar nation. De koks en obers bij een Sittning zijn gewoon studenten, die dat vrijwillig doen. (Ja, men is zeer geëngageerd hier. Als bedankje krijgen zij dan vaak weer een gratis kaartje voor een bedank-Sittning.)
·        -  Zeker aan het begin van het seizoen willen erg veel groepen (vooral die met nieuwe studenten) naar een Sittning, dus we hebben twee weken geleden al gereserveerd. Veel mentorgroepen waren er te laat bij, wat dus wel iets zegt over hoe goed onze mentors zijn. Ze hebben echt heel veel voor ons georganiseerd.
·         Je gaat verkleed in een bepaald thema. Dat wordt niet vastgesteld door de organisatie, maar door jouw eigen groep. De andere groepen komen gewoon in hun eigen thema. Wij waren piraten, een andere tafel deed iets met ‘change of the sexes’ en sommige kleding was vooral maf/opvallend. Interpreteer het thema vooral zo ruim mogelijk. Bij ons waren er mensen verkleed als scheepspapegaai (inclusief zakje vogelvoer) en als Spongebob.
·        -  Kom vooral niet te vroeg. De Sittning begon om 18.30. Maar, alles begint hier een kwartier later* en na 18.00 wordt dat een half uur. Dus werden we vanaf 19.00 verwacht, met een welkomstdrankje. Vervolgens maak je een keuze uit een van de twee voorgerechten en toetjes en bestel je bij de ober een fles wijn (met z’n tweeën, meestal…). Het hoofdgerecht ligt vast en voor vegetariërs hadden ze een prima alternatief – echt restaurantkwaliteit. Ook de groene soep die ik vooraf kreeg was heerlijk. (Nog steeds benieuwd wat erin zat.)
·        - Op enig moment is het mogelijk een lied in te zetten met je groep. Zing het vol overtuiging, klap met je handen op de tafel (houd je wijnglas vast), ga eventueel staan en sluit af met een luid Skȧl! Dat laatste kun je sowieso ten allen tijde roepen als je daar zin in hebt en de hele tafel doet mee en neemt ’n slok.
·        - Zingt een andere tafel een lied dat je leuk vindt? Zing mee. Vind je het niet leuk? Zing er lekker tegenin! Zingt een andere tafel heel erg goed? Zing achteraf: ‘det var det bästa att vi hörrt’ (Dat was het beste dat we hebben gehoord, als ik de spelling goed onthouden heb.). Zingt een andere tafel heel slecht? Zing: ‘det var det sämsta att vi hörrt’. (You get the hang of it, I guess.)

*Wij zijn wel bekend met het fenomeen ‘academisch kwartiertje’, maar hier doen ze er nogal consequent aan. Een les die om 13.00 begint, begint echt pas om 13.15. Stamt uit de tijd dat de universiteitscolleges nog in en rondom de Kathedraal plaatsvonden en men geen horloge had. Hoorde je de klok één slaan, dan had je nog een kwartier om op college te geraken. ’s Avonds is er om een of andere reden een academisch half uur. Dat valt te omzeilen, maar dan moet je de tijd met twee punten noteren. (Of juist niet? Zelfs onder de natives verschillen de meningen.)

A&A
Juist nu mijn vrije tijd langzamerhand schaarser begint te worden – misschien moet ik eens een blog over mijn studie schrijven :P – probeer ik wat ‘vaste’ dingen vinden om te doen. Want het is voor de verandering wel eens aardig om zeven avonden per week vrij in te kunnen delen, maar dat moet natuurlijk niet al te lang duren. Allereerst ben ik gaan mailen met de DUB van Lund (Lundagȧrd) en ik heb gevraagd of ik artikelen voor ze zou kunnen schrijven. Ze vroegen me om een ‘testartikel’ te produceren en met de omstandigheden in mijn nieuwe huis had ik eigenlijk direct een onderwerp in mijn handen. Na twee redigeerrondes - reminds me of DUB – is mijn eerste stukje een feit: http://eng.lundagard.se/2012/09/10/students-unsatisfied-with-the-newly-arranged-housing/ Ben er heel blij mee en ik was welkom om in de toekomst meer stukjes te schrijven!
Verder heb ik maandagavond een poging gedaan om bij het studentenvrouwenkoor binnen te komen, vanwege zeer goede ervaringen in good old Utrecht. Edoch: waar de stemtest met Medusa deels een formaliteit is - de dirigente kijkt vooral of je niet echt al te amuzikaal bent en of je wel bij de goede stemgroep zit -  moest ik hier echt auditie doen. Helaas was ik al twee dagen snipverkouden en zondagmiddag in de kerk kwam er werkelijk geen noot uit mijn keel. Ik gaf mezelf dus al weinig kans.
Binnengekomen bij meneer de dirigent zei ik mijn standaardzinnetje ‘Jag talar lite svenska’ Bij 99 procent van de Zweden leidt dit tot een ‘No problem, where are you from?’ Meneer leek echter niet al te blij en vroeg in het Zweeds: ‘Okej…vad ska vi talar sedan?!’* Ik stelde engelska voor…maar hij had een voorkeur voor tysk. L Nein doch…scheisse!
Het begon nog wel aardig met het zingen van het volksliedje Uti var hage dat ik tot zijn verbazing kende (met dank aan het zoeken naar bladmuziek voor Medusa, hehe), maar vervolgens moest ik toonladders zingen en daar bleek ik een soort van tenor geworden. De laagte ging prima, maar volgens mij heb ik niets hoger dan een lage a gehaald. Over het nazingen van drie totaal ongerelateerde tonen zullen we het maar niet hebben.
Binnen twee weken krijg ik het resultaat mijn afwijzing, I guess. Gelukkig zijn er nog meer koren in Lund.
*Zoiets, denk ik.  

Comments